تأثیر سطوح مختلف عصارة زنجبیل بر کارایی رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشة ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) انگشتقد
نویسندگان
چکیده مقاله:
مطالعة حاضر با هدف تعیین تأثیر سطوح مختلف عصارة زنجبیل بر کارایی رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشة ماهی بنی در مرحلة انگشتقدی به مدت 8 هفته انجام شد. تعداد 192 قطعه بچهماهی بنی با متوسط وزن اولیة 32/0±67/11 گرم در قالب طرحی کاملاً تصادفی به 4 تیمار با 3 تکرار برای هر تیمار تقسیم شدند. ماهیها روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن و در 3 نوبت با جیرة غذایی حاوی عصارة زنجبیل با سطوح 0، 1/0، 5/0 و 1 درصد (به ترتیب بهمنزلة تیمار کنترل و تیمارهای 1، 2 و 3) تغذیه شدند. گروه فاقد عصارة زنجبیل بهمنزلة تیمار کنترل در نظر گرفته شد. بیشترین میزان شاخص افزایش وزن بدن و شاخص کبدی در بین تیمارهای آزمایش در تیمار 3، تغذیهشده با جیرة حاوی 1 درصد عصارة زنجبیل، مشاهده شد (P0.05). با این حال، بیشترین میزان پروتئین و چربی لاشه به ترتیب در تیمار 1 تغذیهشده با جیرة حاوی 1/0 درصد و تیمار 2 تغذیهشده با جیرة حاوی 5/0 درصد عصارة زنجبیل مشاهده شد. به طور کلی، میتوان نتیجه گرفت که عصارة زنجبیل موجب تحریک رشد شده، اما تأثیری در میزان ترکیبات لاشه نداشته است. بنابراین، میتوان استفاده از عصارة زنجبیل را بهمنزلة محرک رشد در ماهی بنی در مرحلة انگشتقدی پیشنهاد کرد.
منابع مشابه
تأثیر سطوح مختلف عصارة زنجبیل بر کارایی رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشة ماهی بنی (mesopotamichthys sharpeyi) انگشت قد
مطالعة حاضر با هدف تعیین تأثیر سطوح مختلف عصارة زنجبیل بر کارایی رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشة ماهی بنی در مرحلة انگشت قدی به مدت 8 هفته انجام شد. تعداد 192 قطعه بچه ماهی بنی با متوسط وزن اولیة 32/0±67/11 گرم در قالب طرحی کاملاً تصادفی به 4 تیمار با 3 تکرار برای هر تیمار تقسیم شدند. ماهی ها روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن و در 3 نوبت با جیرة غذایی حاوی عصارة زنجبیل با سطوح 0، 1/0، 5/0 و 1 ...
متن کاملاثرات مکمل غذایی سینبیوتیک بر شاخصهای رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن در ماهی بنی، Mesopotamichthys sharpeyi
این مطالعه با هدف شناخت سطح مطلوب خوراکی سینبیوتیک در ماهیان بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 20/0±82/3 گرم در 15 مخزن 300 لیتری ذخیرهسازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح مکمل غذایی سینبیوتیکی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی پایه و فاقد مکمل سینبیوتیک، تیمار دوم، ۵/۰ گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار سوم، ۱ گرم در هر کیلوگ...
متن کاملاثر سطوح مختلف عصاره زنجبیل بر شاخص های رشد، تغذیه، ترکیبات بیوشیمیایی لاشه و آنزیم های گوارشی ماهی بنی (mesopotamichthys sharpeyi) انگشت قد
در این تحقیق اثر تجویز خوراکی سطوح مختلف عصاره زنجبیل بر روی ماهی بنی (mesopotamoichthys sharpeyi) انگشت قد مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 192 قطعه بچه ماهی (با وزن متوسط 32/0±67/11 گرم) به طور تصادفی در 12 تانک فایبر گلاس (16ماهی در هر تانک) 300 لیتری توزیع شده و با جیره حاوی عصاره اتانولی زنجبیل با مقادیر 0% (گروه کنترل)، 1/0%، 5/0% و 1% (گروه های آزمایشی)، 3 بار در روز به میزان 3% و...
اثر سطوح مختلف پودر تفاله گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) بر شاخص های زیستی رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهی بنی (sharpeyi Mesopotamichthys)
یکی از راه های اقتصادی در تولید پایدار آبزیان پرورشی، استفاده از جیره های غذایی خوب با حداکثر کارایی رشد و سلامت آبزی می باشد. هدف اصلی از این تحقیق بررسی سطوح مختلف پودر تفاله گوجه فرنگی بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بدن ماهی بنی (sharpeyi Mesopotamichthys) می باشد. 4 جیره غذایی با ترکیبات پروتئینی مشابه (گروه شاهد 0%، 10%، 20% و 30% ...
متن کاملمطالعه برخی پاسخهای فیزیولوژیکی ماهیان بنی انگشتقد به گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد (Mesopotamichthys sharpeyi)
در این مطالعه اثر گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد برخی شاخصهای فیزیولوژیکی ماهیان بنی انگشتقد 8 و 16 روز گرسنگی در نظر گرفته شد. آزمایش به گونهای ، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سه تیمار 4 طراحی شد که پایان دوره گرسنگی و آغاز دوره غذادهی همه تیمارها به صورت همزمان با یکدیگر باشد. 0 درصد / نمونههای خونی در ابتدای دوره، همچنین پایان گرسنگی و پایان غذادهی پس از بیهوشی با محلول 2 2 فنوکسی اتان...
متن کاملاثر سطوح مختلف مکمل تغذیهای جلبک اسپیرولینا Spirulina platensis بر برخی شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیب بیوشیمیایی بدن ماهی بنی انگشت قد Mesopotamichthys sharpeyi (Günther, 1874)
اثر سطوح مختلف مکمل تغذیهای اسپیرولینا بر شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهی بنی انگشت قد به مدت 8 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. اسپیرولینا در سطوح 0، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد به جیره غذایی پایه افزوده شد. غذادهی طی دوره پرورش در حد سیری و 2 بار در روز انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که وزن نهایی و افزایش وزن بدن در تیمار 10% در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنیداری داشتند (05/0...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 68 شماره 3
صفحات 397- 407
تاریخ انتشار 2015-09-23
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023